در حالی که مسئولان سازمان حفاظت محیطزیست اخیرا از قدیمی بودن گزارش «سیاهه انتشار» کلانشهرهای کشور گلایه و ابراز امیدواری کردهاند که در سال ۱۴۰۳ مطالعات تهیه گزارش جدید آغاز شود، اما کارشناسان حوزه محیطزیست معتقدند که مشکل آلودگی هوای شهرهای بزرگ کشورمان، قدیمی بودن گزارش سیاهه انتشار نیست، بلکه ریشه این معضل را باید در انباشت تکالیفی جستوجو کرد که در طول دهههای گذشته براساس قوانین و مقررات گوناگون برای دستگاههای مختلف کشور با هدف کنترل انتشار آلایندههای جوی تعیین شده، اما اغلب آنها به مرحله اجرا در نیامده است.
به گزارش پایگاه خبری آرمان گرد،، در ماههای اخیر موضوع عدم بهروزرسانی گزارش «سیاهه انتشار» آلودگی هوا در کلانشهرهای کشور موجب انتقاد برخی کارشناسان حوزه محیطزیست شده و گلایههای زیادی مطرح شده است که چرا اطلاعات این گزارش که در آن، سهم منابع گوناگون اعم از منابع ساکن نظیر واحدهای صنعتی، کارخانجات، نیروگاهها، منازل، واحدهای اداری و تجاری، واحدهای خدماتی و … و همچنین منابع متحرک نظیر تریلرها، کامیونها، اتوبوسها، وانتبارها، خودروهای سواری، موتورسیکلتها و …. در انتشار آلایندههای جوی در شهرهای بزرگ ایران مشخص شده، سالهاست که قدیمی باقی مانده است.
به عبارت دیگر، آخرین اطلاعات رسمی درباره این که در هرکدام از کلانشهرهای کشور نظیر تهران، کرج، اصفهان، مشهد، تبریز و … کدام یک از آلایندهها از جمله آلایندههای گازی نظیر اُزُن، اکسیدهای کربن، اکسیدهای گوگرد، اکسیدهای نیتروژن و … یا ذرات معلق با قطر زیر ۲.۵ میکرون نظیر دوده یا ذرات معلق با قطر زیر ۱۰ میکرون نظیر گرد و غبار، سهم بیشتری در کاهش کیفت هوا دارند، مربوط به سال ۹۶ است، حال آن که بسیاری از کارشناسان حوزه محیطزیست معتقدند که در ۶ سال گذشته، تغییرات مهمی در سهمبندی انتشار هرکدام از این آلایندههای جوی در شهرهای گوناگون به وجود آمده است.