[ad_1]

مقدمه

در اردیبهشت ماه  ۱۳۸۵ اولین کنفرانس بین المللی گردشگری و صنایع ­دستی از طرف سازمان گردشگری سازمان ملل متحد، و با همت پژوهشکده هنرهای­ سنتی و معاونت هنرهای­ سنتی و صنایع­ دستی سازمان میراث ­فرهنگی، صنایع ­دستی ­وگردشگری در تهران برگزار شد که حاصل این برنامه انتشار مجموعه مقالات ارزشمند و بیانیه­ ای جهانی بود. متاسفانه مباحث این کنفرانس به صورت رسمی منتشر نشد؛ در این مجال سعی شده سخنرانی های آن کنفرانس به صورت چکیده و خلاصه شده در چند نوبت منتشر شود.

بخش۱۰ –تدوین برنامه بین المللی بازاریابی صنایع دستی در صنعت گردشگری

ونسا بوچلی سنتیز – مشاوران بین المللی توریسم THR – بارسلونا، اسپانیا

۱. شرایط موجود و ضرورت تغییر

• گردشگران بین ۵ تا ۱۵ درصد بودجه سفر خود را صرف خرید صنایع دستی می‌کنند، اما در بسیاری کشورها این رقم به سختی به ۵ درصد می‌رسد.
• بخش زیادی از این هزینه صرف خرید کالاهای بی‌کیفیت، غیر اصیل یا آسیب‌زننده به میراث فرهنگی می‌شود.
• دلایل اصلی این وضعیت عبارتند از: ارائه ضعیف محصول، نبود اطلاعات کافی، طراحی ناکارآمد، فقدان بازاریابی، موقعیت غیررقابتی، و بازارهای اشباع‌شده از محصولات تقلبی.
• تجربه خرید خوب بخشی از تجربه موفق سفر است و می‌تواند به رقابت‌پذیری کشور در عرصه گردشگری کمک کند.
• صنایع دستی باارزش، سفیر فرهنگی کشورها هستند و موجب تبلیغ غیرمستقیم کشور در سطح جهانی می‌شوند.
• مزایای مالی شامل افزایش کیفیت، قیمت و فروش، شناخت بهتر بازار، ایجاد اشتغال و افزایش درآمد ملی است.

۲. توسعه خط تولیدی جذاب

• صنایع دستی نماینده میراث فرهنگی و تاریخ کشورها هستند و توسعه آن‌ها به رشد مالی و فرهنگی کمک می‌کند.
• نمادسازی موفق باعث شناسایی جهانی محصولات و تقویت برند ملی می‌شود.
• کشورهایی مانند مراکش، اتریش، هند، مکزیک، ونیز و روسیه نمونه‌هایی از نمادهای موفق دارند.
• ویژگی‌های نماد مناسب: فرهنگی، معتبر، زیبا، قابل حمل، جذاب، مرتبط، منحصر به‌فرد، کاربردی.
• انتخاب نماد باید با مشارکت دولت، هنرمندان، دانشگاه‌ها، طراحان، صنعتگران و مورخان هنر انجام شود.
• مشتریان به دنبال محصولاتی هستند که با هویت، سبک زندگی و احساساتشان همخوانی داشته باشد.
• همکاری با طراحان منجر به نوآوری، تولید جذاب‌تر و افزایش رقابت‌پذیری می‌شود.
• عناصر کلیدی در توسعه محصول شامل نام‌گذاری، برچسب‌گذاری و بسته‌بندی است.
• برچسب‌های دولتی تضمین کیفیت و تولید اخلاقی را فراهم می‌کنند و اعتماد گردشگران را جلب می‌نمایند.
• بسته‌بندی باید جذاب، کاربردی و مقرون‌به‌صرفه باشد.
• باید از تولیدات غیر اخلاقی، بی‌کیفیت، تقلیدی و متناقض با فرهنگ کشور پرهیز شود.

۳. شناخت بازار هدفمند و بازاریابی

• گردشگران امروز به دنبال تجربه‌های منحصربه‌فرد هستند، نه صرفاً کالا.
• صنایع دستی باید بر کمیابی، اصالت و معنا تمرکز کنند.
• جامعه مدرن به دنبال اعتبار فرهنگی و تجربه شخصی است.
• مطالعه بازار باید شامل تحلیل جمعیت‌شناسی، روان‌شناسی، نیازها، علایق، فرآیند خرید، تأثیرگذارهای خرید، حساسیت به قیمت و تخمین اندازه بازار باشد.
• استراتژی‌های توزیع باید ایمن، واضح، قابل دسترس، جذاب و معتبر باشند.
• مجاری توزیع شامل روش‌های مستقیم (فروشگاه‌ها، کارگاه‌ها، وب‌سایت‌ها) و غیرمستقیم (موزه‌ها، فرودگاه‌ها، هتل‌ها، بازارهای خصوصی) است.
• حمل‌ونقل مطمئن برای کالاهای بزرگ ضروری است.
• بازاریابی بین‌المللی پایدار، مانند نمونه موفق ایتالیا، نقش کلیدی در شناخته شدن محصولات دارد.
• روش‌های تبلیغاتی مؤثر شامل تبلیغات در نشریات گردشگری، مجلات هواپیمایی، راهنماهای سفر و طراحی حرفه‌ای هستند.
• توسعه فروش آنلاین و روابط عمومی با سفارت‌ها، افراد مشهور و نویسندگان گردشگری اهمیت دارد.
• تجربه شخصی گردشگران و روایت‌های سفر نقش مؤثری در ترویج محصولات دارند.
• باید از بازاریابی مستقیم پرهیز کرد و تجربه فرهنگی را به‌صورت طبیعی ارائه داد.
• ایجاد کارگاه‌های آموزشی فرهنگی و رویدادهای جذاب می‌تواند به خرید منتهی شود، به شرطی که به «تله گردشگری» تبدیل نشود.
• حمایت دولت از برچسب‌گذاری، توزیع برنامه‌ریزی‌شده و همکاری با طراحان از ابزارهای ضروری موفقیت هستند.

.

.

.

ادامه دارد

بخش اول _ گردشگری و پیوند آن با صنایع دستی

بخش دوم – صنایع دستی و ارتباط آن با جهانگردی / صنعتگران نیز سرمایه های شما هستند

بخش ۳ – تاثیرات متقابل گردشگری و صنایع دستی

بخش ۴ – گردشگری به عنوان سازمان­ دهنده ­ای برای صنایع دستی: مزایا و مضرات

بخش ۵ – از بومی تا جهانی: اتصال صنایع دستی تایلند به صنعت جهانگردی

بخش ۶ – جهانگردی و صنایع دستی: نوگرایی و هویت در بازار جهانی

بخش۷ – صنایع دستی و جهانگردی – مشکلات و چشم اندازها

بخش۸ – سنجش صنایع دستی و تأثیر آن بر گردشگری از طریق شاخص

بخش۹ – استفاده موفق از صنایع دستی برای کاهش فقر و توسعه گردشگری در استان گوئیژو

بخش۱۰ -تدوین برنامه بین المللی بازاریابی صنایع دستی در صنعت گردشگری

بخش۱۱ – راهکارهای آسه‌آن در بازاریابی صنایع دستی

[ad_2]